CHRONIONE OZNACZENIE GEOGRAFICZNE
(ang. – Protected Geographical Indications – PGI)

 Zgodnie z definicja podaną w art.2 ust. 2 a rozporządzenia Rady nr 2081/92/EEC z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych Chroniona Oznaczenie Geograficzne (PGI) oznacza nazwę regionu, konkretnego miejsca lub też w wyjątkowych przypadkach kraju, używaną do opisu produktu rolnego lub środka spożywczego, który pochodzi a tego regionu, miejsca lub kraju.
Produkt ten posiada szczególną, specyficzną jakość, reputację, cieszy się uznaniem lub też posiada inne cechy przypisywane temu pochodzeniu. Jakość ta może wynikać z naturalnych lub ludzkich czynników, takich jak: klimat, szata roślinna, specyficzna gleba czy ukształtowanie powierzchni lub też niezmienna i tradycyjna metoda lokalna.
W odróżnieniu od Chronionej Nazwy Pochodzenia na tym określonym obszarze może odbywać się jeden z trzech procesów: produkcja, przetwarzanie lub też przygotowywanie produktu.

Przykładem produktów posiadających Chronione Oznaczenie Geograficzne są „Thüringer Leberwurst” – kiełbasa z wątróbek z miasta Thüringen, lub „Müncher Bier” – piwo pochodzące z Monachium, „Tiroler Bergkäse” – górski ser z Tyrlu lub też „Brie de Melun” – francuski ser z okolic Melun czy portugalska kiełbasa „Paio de Estremoz e Borba”.